ΤΑΞΗ Α' ΓΕΛ ΠΑΛΛΗΝΗΣ
ΧΡΟΝΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ
ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012
ΤΑΞΗ Α' ΓΕΛ ΠΑΛΛΗΝΗΣ
ΧΡΟΝΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ
ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ
θΕΡΜΟΚΗΠΙΟ: ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ
Στον αιώνα που πέρασε, η συγκέντρωση του διοξείδιου του άνθρακα έφτασε τα 360 ppm (30% υψηλότερη από την έναρξη της Βιομηχανικής Επανάστασης), δηλαδή στο απολύτως μέγιστο επίπεδο των τελευταίων 150.000 χρόνων. Αναδρομικές μετρήσεις 150.000 χρόνων απέδειξαν όχι μόνο μια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 0,6 C από την έναρξη της Βιομηχανικής Επανάστασης, αλλά και έναν απόλυτο συσχετισμό μεταξύ της συγκέντρωσης του διοξειδίου του άνθρακα και της θερμοκρασίας. Στη δεκαετία που μεσολάβησε από το 1987 χύθηκε πολύ νερό στο αυλάκι και το σύνολο των επιστημόνων του κλίματος τοποθετήθηκε θετικά απέναντι στο φαινόμενο, ενώ μεγάλος αριθμός οικολόγων και μετεωρολόγων ερεύνησε το θέμα και αποτύπωσε χαρακτηριστικές λεπτομέρειες που τεκμηριώνουν αναντίρρητα την παγκόσμια αναθέρμανση, όπως τα ακόλουθα: Η δεκαετία του ΄90 ήταν η θερμότερη εδώ και 130 χρόνια και το 1995 το θερμόμετρο της ίδιας περιόδου. Με τους νέους γεωστατικούς δορυφόρους, εντοπίστηκε άνοδος της στάθμης της θάλασσας ύψους 3 χιλιοστών στα τελευταία 3 χρόνια. Το 1995 αποκολλήθηκαν παγόβουνα από την Ανταρκτική, διαστάσεων άνω των 50 χιλιομέτρων. Πέντε από εννέα στρώματα πάγου της χερσονήσου της Ανταρκτικής έχουν ήδη λιώσει. Η θερμοκρασία στη Σιβηρία έχει αυξηθεί κατά 3 C από την αρχή των νεότερων χρόνων. Το 1992, οι Άλπεις είχαν τα λιγότερα χιόνια των τελευταίων 5.000 χρόνων, γι’ αυτό και αποκαλύφθηκε ο προϊστορικός κυνηγός, γνωστός ως «παγάνθρωπος των Άλπεων».
Η υποθαλάσσια ζώνη των παράκτιων οικοσυστημάτων στη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ μετακινείται τα τελευταία 60 χρόνια βορράν, προφανώς λόγω ολοένα και θερμότερων συνθηκών. Στη Φιλανδία, η ζώνη του έλατου (Τάιγκα) διεισδύει με ρυθμό 40 μέτρων το χρόνο στη ζώνη της τούντρας, επειδή η τελευταία είναι όλο και λιγότερο ψυχρή. Το κουνούπι aedes aegypti, φορέας του κίτρινου πυρετού, ανευρίσκεται τώρα στη Νότια Αμερική σε υψόμετρο μέχρι 2.000 μέτρα, ενώ πριν από μερικές δεκάδες χρόνια δεν ξεπερνούσε τα 1.000 μέτρα. Στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ του Αμβούργου εκτιμούν στατιστικά ότι με πιθανότητα 95% οι παρατηρούμενες κλιματικές αλλαγές υπερβαίνουν το εύρος των φυσιολογικών αυξομειώσεων. Ως συμπέρασμα όλων αυτών, το Διεθνές Συμβούλιο του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή (IPCC) εκτιμά ότι μέχρι το 2012 θα υπάρξει μια μέση άνοδος της γήινης θερμοκρασίας 1 C-3,5 C σε σχέση με την έναρξη της βιομηχανικής εποχής και αυτό θα πρέπει να ιδωθεί σε σχέση με την κατά 3-5 C διαφορά της σημερινής θερμοκρασίας ως προς τη δεύτερη περίοδο των παγετώνων, 12.000 χρόνια πριν, όταν η Ευρώπη και η Βόρεια Αμερική ήταν κατά το μεγαλύτερο μέρος καλυμμένες από πάγο. Το κλιματικό σοκ και οι επιπτώσεις του Όμως, η κλιματική αλλαγή δεν προβλέπεται να είναι ομαλή, αλλά απότομη, απρόβλεπτη και καταστροφική, μέσα από την αύξηση των ακραίων φαινομένων. Ξηρασίες και πλημμύρες, καύσωνες και παγετοί, αρρωστημένη νηνεμία και τυφώνες θα είναι τα βασικά συστατικά στο «μενού» του καιρού από δω και στο εξής, αποτελώντας τις δύο όψεις του αυτού νομίσματος, του κλιματικού σοκ. Ανάμεσα στα ακρότατα, θα υπάρχει και μια μη ορατή – στο γυμνό μάτι – διολίσθηση του καιρού προς υψηλότερες θερμοκρασίες, προς μεγαλύτερη ξηρασία στην εύκρατη ζώνη και βροχοπτώσεις στους πόλους.
Ως αποτέλεσμα αυτών τα επί μέρους φαινόμενα συμποσούνται στα παρακάτω: Τα μεγάλα ποτάμια της εύκρατης ζώνης θα χάσουν μέχρι και τα μισά νερά τους και οι μεγάλοι υγροβιότοποι θα ξεραθούν κατά ένα μεγάλο μέρος. Πολλά από τα μεγάλα οικοσυστήματα είτε θα ξεραθούν είτε θα μετακινηθούν προς τους πόλους. Εκτιμάται ότι μέσα στον επόμενο αιώνα η εύκρατη ζώνη θα μετακινηθεί προς τους πόλους κατά 160-640 χιλιόμετρα. Τα θαλάσσια ρεύματα θα αλλάξουν ρου και εκτιμάται, εξαιτίας της αναστάτωσης, μία κατά 8% μείωση των αλιευμάτων. Η υγρασία θα αυξηθεί προς τους πόλους και τυπικές αρρώστιες του Ισημερινού και της εύκρατης ζώνης θα μετακινηθούν προς τα έξω. Οι κυκλώνες, τυφώνες και θύελλες θα αυξηθούν, ιδίως σε μέρη που σημειώνονται συνήθως, σε φτωχές περιοχές, όπως το Μπανγκλαντές, έχουν στοιχίσει μέχρι και το 10% του εθνικού εισοδήματος. Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η σχεδόν χρεοκοπία των μεγάλων ασφαλιστικών εταιρειών καιρού, οι οποίες καταβάλλουν όλο και μεγαλύτερες αποζημιώσεις (από 2 δις. δολάρια το 1982, σε 38 δις. δολάρια το 1995). ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ
Τι είναι: Ένα μάλλον παρεξηγημένο φυσικό φαινόμενο είναι το περίφημο Φαινόμενο Θερμοκηπίου, που τόσο έχει απασχολήσει τα τελευταία χρόνια, επιστήμονες και μη. Το φαινόμενο είναι φυσικό και είναι τόσο παλιό όσο και ο πλανήτης μας. Η ζωή θα είχε εκλείψει χωρίς την ύπαρξη αυτού, αφού οι θερμοκρασίες θα ήταν εξαιρετικά χαμηλές χωρίς αυτό. Ας δούμε όμως ακριβέστερα περί τίνος πρόκειται. Ο ήλιος θερμαίνει τη Γη - αυτό το ξέρουμε όλοι! Όμως γιατί είναι θερμότερος στη Γη απ' ό,τι στο διάστημα για παράδειγμα; Εάν θέλουμε να καταλάβουμε τι ελέγχει τη θερμοκρασία στη Γη πρέπει να καταλάβουμε το φαινόμενο θερμοκηπίου. Ας ξεκινήσουμε με ένα θερμοκήπιο. Έχετε μπει ποτέ σ' ένα θερμοκήπιο; Εάν ναι, θα ξέρετε ότι είναι θερμότερο μέσα απ' ό,τι έξω. Γιατί; Ο ηλιακός φωτισμός ("ορατή ακτινοβολία") διέρχεται μέσα από το τζάμι του θερμοκηπίου και απορροφάται από τα φυτά που βρίσκονται μέσα. Τα φυτά παράγουν θερμότητα ("υπέρυθρες ακτινοβολίες"). Αυτή είναι αόρατη, αλλά μπορείτε να την αισθανθείτε. Μέρος της θερμότητας επιστρέφει έξω από το θερμοκήπιο, αλλά όχι όλη. Το τζάμι του θερμοκηπίου αντανακλά μερικές από τις υπέρυθρες ακτινοβολίες πίσω, έτσι το θερμοκήπιο θερμαίνεται μέσα. Αυτό που συμβαίνει σ' ένα θερμοκήπιο συμβαίνει και στη Γη. Πραγματικά, η ατμόσφαιρα της Γης είναι σαν ένα θερμοκήπιο. Ο ηλιακός φωτισμός διέρχεται μέσα από την ατμόσφαιρα και φτάνει τη Γη. Αόρατες υπέρυθρες ακτινοβολίες αντανακλούνται πίσω στο διάστημα. Μερικά αέρια στην ατμόσφαιρα, που προκαλούν το φαινόμενο θερμοκηπίου, δεν αφήνουν τις ακτινοβολίες να διαφύγουν αλλά τις κάνουν να αντανακλούνται και πάλι προς τη Γη. Κατ' αυτον τον τρόπο, η Γη παραμένει θερμή. Εάν αυτό δεν συνέβαινε, η Γη μπορεί να ήταν πολύ ψυχρή για εμάς. Θα ήταν σχεδόν 33 °C ψυχρότερη απ' όσο είναι τώρα: περίπου - 18 °C. Όλο το νερό στον πλανήτη θα ήταν στερεό παγωμένο. Αυτό το παράδειγμα μας βοηθά να καταλάβουμε πόσο σημαντικά είναι τα αέρια που προκαλούν το φαινόμενο θερμοκηπίου.
ΛΕΤΣΙΟΥ ΣΟΦΙΑ
ΛΕΤΣΙΟΥ ΣΟΦΙΑ
Τρύπα του όζοντος
Τρύπας του Όζοντος" με το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου Στα μέσα της δεκαετίας του '70 και στην περιοχή γύρω από τον Νότιο Πόλο παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το φαινόμενο της καταστροφής του όζοντος της στρατόσφαιρας, από τους φθοροχλωράνθρακες. Ήταν η πρώτη φορά που οι επιστήμονες μίλησαν για τη γνωστή "τρύπα", που επέτρεπε σε μεγαλύτερο ποσοστό υπεριώδους ακτινοβολίας να φτάνει στην επιφάνεια της γης. Ποτέ πια δεν θα βλέπαμε τον ήλιο με τα ίδια μάτια, καθώς "η πηγή ζωής" που μας δίδασκαν στο σχολείο, μετατράπηκε σε δυνητικό εχθρό. Το πρόβλημα δεν σταματά εκεί. Η καταστροφή του όζοντος αλληλεπιδρά με το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η αύξηση της υπεριώδους ακτινοβολίας κοντά στο έδαφος οδηγεί στην αύξηση του ποσού θερμότητας που παρακρατείται από τα θερμοκηπικά αέρια. Λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου η θερμότητα εγκλωβίζεται στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα η στιβάδα του στατοσφαιρικού όζοντος να ψύχεται και να υπόκειται σε περαιτέρω καταστροφή.
Μαθητής Α' Λυκείου ΓΕΛ Παλλίνης Κωσταντίνος Αλεξίου.
Μαθητής Α' Λυκείου ΓΕΛ Παλλίνης Κωσταντίνος Αλεξίου.
Τρύπας του Όζοντος" με το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου
Στα μέσα της δεκαετίας του '70 και στην περιοχή γύρω από τον Νότιο Πόλο παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το φαινόμενο της καταστροφής του όζοντος της στρατόσφαιρας, από τους φθοροχλωράνθρακες. Ήταν η πρώτη φορά που οι επιστήμονες μίλησαν για τη γνωστή "τρύπα", που επέτρεπε σε μεγαλύτερο ποσοστό υπεριώδους ακτινοβολίας να φτάνει στην επιφάνεια της γης.
Ποτέ πια δεν θα βλέπαμε τον ήλιο με τα ίδια μάτια, καθώς "η πηγή ζωής" που μας δίδασκαν στο σχολείο, μετατράπηκε σε δυνητικό εχθρό.
Το πρόβλημα δεν σταματά εκεί. Η καταστροφή του όζοντος αλληλεπιδρά με το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η αύξηση της υπεριώδους ακτινοβολίας κοντά στο έδαφος οδηγεί στην αύξηση του ποσού θερμότητας που παρακρατείται από τα θερμοκηπικά αέρια.
Λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου η θερμότητα εγκλωβίζεται στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας με αποτέλεσμα η στιβάδα του στατοσφαιρικού όζοντος να ψύχεται και να υπόκειται σε περαιτέρω καταστροφή.
φαινομενο του θερμοκηπιου
Η υπόθεση έφτασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μέσω της Ιταλικής Δικαιοσύνης που είχε επιβάλει σε πετροχημικές εταιρείες πρόστιμο και διαταγή καθαρισμού περιοχής στη Σικελία, όπου δραστηριοποιούνται. Επισημαίνεται ότι η απόφαση του ΔΕΕ τονίζει ότι για την καταδίκη εργοστασίου δε χρειάζεται να αποδειχθεί ότι έγινε λάθος κατά τη διαχείριση των αποβλήτων του.
Πηγή: http://www.lawnet.gr
ΑΡΓΥΡΗΣ ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ
ΧΡΟΝΗΣ ΚΟΡΩΝΑΙΟΣ
ΤΑΞΗ Α' ΓΕΛ ΠΑΛΛΗΝΗΣ
Οι αλλαγές στο γήινο περιβάλλον βάσει μοντέλων
Πολύπλοκα μαθηματικά μοντέλα, γνωστά ως GCM (General Circulation Models), τα οποία επεξεργάζονται όλες τις διαθέσιμες πληροφορίες για να προβλεφθούν οι μελλοντικές κλιματικές αλλαγές, δείχνουν ότι η μέση θερμοκρασίας της Γης θα αυξάνεται κατά μέσο όρο περίπου 0,3οC ανά δεκαετία για τα επόμενα 100 χρόνια. Αν συμβεί όμως μια τέτοια αύξηση, που φαινομενικά είναι μικρή, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές κλιματικές αλλαγές με απρόβλεπτες συνέπειες.
Οι προβλέψεις των μοντέλων -βασισμένων στους υπολογιστές- λένε επίσης πως μέχρι το τέλος του αιώνα θα ανυψωθεί η θερμοκρασία μέχρι 5.8C.
Ένα σημαντικό θέμα είναι η επίδραση που θα έχει η αύξηση της θερμοκρασίας στο επίπεδο της θάλασσας. Αναμένεται άνοδος της επιφάνειας που θα οφείλεται στη θερμική διαστολή των ωκεανών και στο λιώσιμο των πάγων των οροσειρών και σε μικρότερο ποσοστό σε λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας. Παράλληλα η κατανομή και η συχνότητα των βροχοπτώσεων θα μεταβληθούν. Θα αυξηθούν οι πλημμύρες, οι καταιγίδες και γενικά οι ακραίες καιρικές συνθήκες θα είναι συχνότερες και εντονότερες.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΚΟΥΛΟΥΡΑΣ Α'
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)